[SF] Tinker Bell : Colin x Ezra

Tinker Bell

คุณรู้จัก ทิงเกอร์เบลล์ไหม?

ภูติตัวน้อยที่อยู่เคียงข้างพีเตอร์แพนตลอดเวลา ทั้งเวลาสุข และ ทุก

แต่

พีเตอร์แพนไม่เคยรักเธอเลย

เขารักเด็กผู้หญิงอีกคน

แล้วเขาก็ทิ้งเนเวอร์แลนไปอยู่กับเด็กคนนั้น

ทิ้งความเยาว์

ทิ้งความสนุก

และใช่

พีเตอร์แพนทิ้งทิงเกอร์เบลล์ด้วย

แม้ตอนจบในเรื่อง พีเตอร์แพนจะกลับมาที่เนเวอร์แลนด์แต่หัวใจของเขายังคงอยู่กับเธอคนนั้น และจะยังคงอยู่ตลอดไป ไม่มีวันหันกลับมามอง ทิงเกอร์เบลล์ที่มองเขามาตลอด

น่าเศร้าที่เอซรา มิลเลอร์ในตอนนี้เจอเหตุการณ์เดียวกับทิงเกอร์เบลล์ แตกต่างกันที่เขาไม่ใช่ภูติตัวน้อยน่ารัก คนคนๆนั้นไม่ใช่พีเตอร์แพน ไม่มีเนเวอร์แลนด์ และเขาไม่เคยกลับมา...

เด็กหนุ่มตัวสูงโก่งผอม ผมหยักศกสีนิล หน้าตาดี ดวงตาเรียว คิ้วได้รูป ปากกระจับอมชมพู มีสันกรามเป็นสันโดษเด่น อายุยี่สิบกว่า มีอาชีพเป็นช่างภาพที่มีเงินเดือนแค่พอเลี้ยงชีพ อย่างเอซรา มิลเลอร์ กำลังมองอดีตคนรักที่ยืนเคียงข้างคนรักของเขาปัจจุบันด้วยรอยยิ้ม

ใช่ เขากำลังถ่ายภาพพวกเขาทั้งคู่

เป็นภาพที่ใช้สำหรับงานแต่งซะด้วย

เจ็บดีไหมล่ะ?

“ใกล้อีกนิดครับ ใช่ มองตากันอย่างนั้นแหละ ดี นิ่งนะครับ”

เสียงแหบหวานออกปากสั่งให้คู่รักหน้ากล้องโพสท่าตามคำพูด ก่อนกดชัตเตอร์บันทึกภาพของชายหนุ่มร่างกำยำในชุดสูทเข้ารูปที่กำลังโอบเอวสาวร่างเล็กในเดรสสีขาวมีแขนยาวเป็นลูกไม้จากด้านหลัง เธอเอี้ยวหน้าใบหน้าสวยที่แต่งแต้มไปด้วยเครื่องสำอางค์ราคาแพงมองใบหน้าคมด้วยสายตาหวานซึ้งเช่นเดียวกันกับคนรักของเธอพร้อมแย้มยิ้มเล็กๆให้

ช่างสมบูรณ์แบบ

เด็กหนุ่มคิดก่อนผละออกจากกล้องตัวใหญ่ราคาแพงมา แล้วเงยหน้าขึ้นยิ้มให้กับทั้งสอง

“เสร็จแล้วครับ งานดีแบบนี้อย่าลืมเพิ่มค่าจ้างให้ผมนะคุณแฟร์เรลล์” เอซราพูดก่อนเรียกโคลิน แฟร์เรลล์ผู้ที่เป็นแบบให้เขาถ่ายในวันนี้ อีกทั้งยังเป็นผู้ที่ว่างจ้างเขามาดูผลงานในกล้องที่มีรูปของคู่รักกำลังโอบกอดพร้อมส่งสายตาหวานซึ้งให้กันอยู่บนหน้าจอดิจิตอล

“ดี สมกับที่ผมจ้างคุณมา ไม่ต้องห่วงเลยว่าผมจะไม่เพิ่มให้คุณ แต่ผมขออะไรอย่างนึงได้ไหม?” โคลินก้มลงมองรูปในกล้องของเด็กหนุ่มก็จะเงยหน้าขึ้นกระซิบเบาๆใกล้ดวงหน้าขาวโดยไม่สนใจ ผู้หญิงร่างเล็กที่กำลังกอดอกมองมาด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ซักนิด “ไปทานข้าวกับผมเย็นนี้ ได้ไหม?”

ถ้าเป็นในตอนที่ยังคบกัน แล้วโคลินกระซิบด้วยน้ำเสียงหวานแบบนี้มีหรือเอซราจะปฏิเสธ จะตอบรับทันทีแล้วแถมจูบให้เป็นรางวัลด้วย แต่ตอนนี้เขาไม่ได้คบกัน และอีกคนกำลังจะแต่งงาน เอซราจำใจต้องปฏิเสธก่อนขอตัวไปจัดการอะไรอีกซักเล็กน้อย

.

.

.

. 

“ถ้ารูปเสร็จ วิดีโอเสร็จ ผมจะส่งผ่านเมล์ไปให้นะครับ ไม่น่าจะเกินสิบวัน ถ้าอยากแก้อะไรให้ติดต่อกลับมาภายในสามวัน แล้วเราจะแก้ให้ หลังจากนั้นถ้าไม่มีอะไรช่วยโอนเงินค่าจ้างที่เหลือด้วยนะครับ” เด็กหนุ่มร่างสูงร่ายยาวขณะที่ยืนส่งคู่รักที่เขาพึ่งถ่ายงานให้เสร็จอยู่ที่หน้าสตูดิโอ ก่อนจะยืนมือบอกลากับหญิงสาวร่างเล็ก

“ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับ ว่าที่คุณนายแฟร์เรล”

เอซราเขย่ามือเล็กเบาๆก่อนจะยิ้มตาหยีพร้อมแซวหญิงสาวตรงหน้าจนเธอเขินอายหน้าขึ้นสีระเรื่อก้มงุดหลบสายตาของเด็กหนุ่ม เอซราโค้งให้ทั้งคู่เล็กน้อยก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในสตูดิโอ

หยาดน้ำใสหล่นลงบนพื้นจากดวงตากลมที่มองอดีตคนรักจากไปพร้อมคนรักใหม่ของเขา ในใจของเอซรากำลังคิดว่าถ้าเขาตอบตกลงไปทานข้าวกับโคลินเย็นนี้จริงๆจะเป็นยังไง ผู้ชายคนนั้นจะเปลี่ยนใจกลับมาหาเขาไหม? จะเป็นการทำลายชีวิตของผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า? เด็กหนุ่มไม่รู้หรอก เพราะเขาปฏิเสธไปแล้ว และนั่นก็ดีที่สุดแล้วที่จะปล่อยให้โคลินทำสิ่งที่ถูกและสิ่งที่ดีต่อใจของเขา

          แค่เขามีความสุข เอซราก็สุขด้วย แค่ไม่ใช่ตอนนี้

          ขอเวลาผมทำใจสักพักนะ คุณแฟร์เรลล์ แล้วผมจะยินดีกับคุณด้วยความเต็มใจ

          นั่นคือสิ่งที่เด็กหนุ่มคิดเมื่อมองคู่รักที่เหมาะสมเดินออกไปจนลับสายตา

          สุดท้ายทิงเกอร์เบลล์ก็สามารถนำผู้หญิงที่พีเตอร์แพนกลับมายังเนเวอร์แลนด์ได้ โดยเธอได้แต่เฝ้ามองพวกเขาทั้งคู่รักกันด้วยความสุข

-END-

Note: เนื้อเรื่องในที่เรานำมาอ้างอิงอาจจะไม่ตรงตามเนื้อเรื่องจริงๆ เราก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ จู่ๆเราก็นึกขึ้นได้และเราก็เขียนเลยโดยไม่ได้ศึกษาเนื้อเรื่องจริงๆเท่าไหร่นัก แค่อยากเขียนช็อตฟิคคั่นระหว่างเรื่องที่เรากำลังแต่งอยู่ ไม่อยากให้เบื่อกันเนอะ อาจจะสั้นไปเยอะ ก็ขออภัยในเรื่องนี้ด้วย สุดท้าย ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ